.......
Davacı, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının haksahiplerinden eşe bağlanan gelirlerdeki artışlar ile çocuklara bağlanan gelirlerin fiili ödemeye dönüşmüş olması nedeniyle gerçek zarar ile bağlı kalınarak 506 sayılı Yasanın 26. maddesinden kaynaklanan kurum zararının tazminine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın konusu kalmadığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere, temyiz edenin sıfatına göre, aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,

2-Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (......) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında; tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması, fiili ödemeler açısından bakıldığında ise, fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, Kurumun talep
./..
-2-

Edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise, o taktirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmeli; aksine fiili ödeme miktarı ile peşin değerden düşük ise, o taktirde de, fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğinden, dava konusu edilen miktar bu açıklamalar ışığında değerlendirildiğinde davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca temyiz edenin sıfatına göre düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün (1). paragrafındaki “Konusu kalmayan davanın esası hakkında bir karar verilmesine yer olmadığına” ifadelerinin silinerek yerine “Davanın Reddine” ifadesinin yazılmasına, gerekçenin ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.

.......