Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10200 Esas 2016/2463 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın temyiz talebine yönelik yapılan inceleme neticesinde;
Mahkemenin sanığın temyiz süresini kaçırması dolayısıyla 02.08.2011 tarihli temyiz talebinin reddine dair kararın yerinde olduğu anlaşıldığından sanığın elinde olmayan nedenlerle temyiz süresini kaçırdığına ilişkin itirazı yerinde görülmeyerek red kararının tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Üst Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz talebine yönelik yapılan inceleme neticesinde;
Sanığın eyleminin tamamlandığı gözetilmeden hakkında TCK"nın 35. madde hükümleri uyarınca indirim yapılması ve hırsızlık suçundan verilen hapis cezasının 2 yıl 2 ay 7 gün olması gerekirken eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, sanığın sabıkalı olmasına nazaran ve hükmün gerekçesindeki çelişkinin maddi hatadan ortaya çıktığı dikkate alındığında diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b-Sanığın sarfına kendisinin sebebiyet vermediği cezaevi nakil ücretinden sorumlu tutulmasının hakkaniyetli bir uygulama olmayacağı gözetilmeden, 145,00 TL cezaevi nakil ücretinin sanıktan yargılama gideri olarak alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle ve hüküm fıkrasından cezaevi nakil ücretine ilişkin yargılama giderlerinin sanıktan alınmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ""hazine üzerinde bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.