Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/6621 Esas 2008/3822 Karar Sayılı İlamı

Davacı, Kurum kayıtlarında "Ş." olarak yazılan soyadının "Ş.y." " 1956" olarak yazılan doğum tarihinin ise "4.6.1954" olarak düzeltilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.   
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, kararın  dayandığı gerektirici sebeplere  göre davalı S.S.K. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının, ... sicil nolu SSK dosyasında "Ş." olan soyadının "Ş.y." olarak, "1956" olan doğum tarihinin "04.06.1954" olarak düzeltilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, istem gibi davanın kabulüne, karar verilmiş  ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile varılmıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 79. maddesi bu tip hizmet tesbiti  davaları için özel  bir  ispat yöntemi öngörmemiş  ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş  içtihadı gereğidir.  Bu tür davalarda  öncelikle  davacının  çalışmasına ilişkin belgelerin  işveren tarafından verilip  verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa  işyerinin gerçekten var olup olmadığı  kanun kapsamında  veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı  eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir  duyarlılıkla araştırılmalıdır.  Çalışma olusu her türlü delille ispat  kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş  tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan  seçilmesine özen gösterilmelidir.  Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu  hiçbir kuşku ve duraksamaya  yer vermeyecek şekilde  belirlenmelidir. Yargıtay  Hukuk Genel  Kurulunun  16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da  bu doğrultudadır.
 Somut olayda, işe giriş bildirgelerindeki imzaların ve fotoğrafların davacıya ait olup olmadığı konusunda usulünce araştırma yapılmadığı, davacı ile birlikte çalışan ve işyeri kayıtlarında geçen bordro tanıklarının dinlenmediği,yukarıda belirtilen delillerle çalışma olgusunun belirlenmediği  anlaşılmaktadır.
Mahkemece yapılacak iş,dava konusu çalışmanın geçtiği işyerlerinin hangi tarihler arası işlem gördüğü S.S.K."dan sorulup tesbit edilmeli; Kuruma verilmiş işveren bordroları varsa getirtilip dönemde davacıyla birlikte çalışan bordro tanıkları, bordro verilmemiş ise komşu işyerlerinin kayıtlarına geçmiş çalışanlar, bunda olmaz ise zabıta aracılığıyla davacının çalışmasını bilecek durumda olan kişiler belirlenerek bilgilerine başvurmalı,işe giriş bildirgelerindeki imzaların ve fotoğrafların kime ait olduğu konusunda uzman bilirkişiye inceleme yaptırılmalı ve ondan sonra davacının talebi konusunda karar verilmelidir.
 Mahkemece yukarıda belirtilen  maddi ve hukuki olgular gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile karar  verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususlarınincelenmesine yer olmadığına, 10.03.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.