Vergi usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/27782
Karar No: 2014/14722
Karar Tarihi: 11.09.2014

Vergi usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27782 Esas 2014/14722 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi, bir sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkûm olduğu bir dava hakkında bir karar verdi. Sanığın, vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği ancak defter ve belgelerin eksik olduğu gerekçesiyle mahkemede ibraz edemediği belirtilmiştir. Kararda, yasanın istisnaları dışında vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, iş yerinin incelemeye müsait olmadığına dair tespit bulunmadığı ve iş yerinin incelemeye müsait olmadığına dair yoklamanın tebligatını geçerli hale getirmeyeceği ifade edilmiştir. Sanığın savunması reddedilerek, cezalandırılmasına karar verilmiştir. Kararda, vergi usul kanununda yer alan 139/2. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/2-d bendi ve TCK'nun 63. ve 53. maddelerine referans verilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2012/27782 E. , 2014/14722 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalar dışında vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanıktan defter ve belgelerin ibrazının istendiği 18.10.2007 tebligat tarihinde, iş yerinin incelemeye müsait olmadığına ilişkin bir tespit bulunmadığı, 05.12.2007 tarihli iş yerinin inceleme yapılmasına müsait olmadığına ilişkin yoklamanın ise tebligatı geçerli hale getirmeyeceği, ancak; sanığın mahkemede defter ve belgeleri eksik olması nedeniyle ibraz edemediğini savunarak 3 aylık süre istediği anlaşılmakla, ayrıntıları Ceza Genel Kurulu’nun 23.11.1999 gün ve 1999/11-273/288 sayılı içtihadında da açıklandığı üzere defter ve belgelerin çalındığı, kaybolduğu, bulunmadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde VUK.nun 139. maddesinde yazılı hususlarla usulüne uygun tebligatın aranmayacağı cihetle, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak olunmamış; 5271 sayılı CMK"nun 232/2-d bendi gereği gerekçeli karar başlığında belirtilmesi gereken sanığın gözaltında kaldığı tarih ve sürenin mahallinde yazılması ve bu sürenin TCK" nun 63. maddesi gereğince infaz aşamasında cezasından mahsup edilmesi, hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK"nun 53. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi, olanaklı görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.