Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/16369 Esas 2014/14717 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/16369
Karar No: 2014/14717
Karar Tarihi: 11.09.2014

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/16369 Esas 2014/14717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar E.Ö. ve G.Y., işyeri dokunulmazlığını ihlal, hırsızlık ve kredi kartı kötüye kullanma suçlarından yargılanmışlar ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı üzerine dosya yeniden incelenmiştir. Yapılan incelemede, sanıkların işyerine girdiği sırada çalma eylemlerinin gerçekleştiği ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarının bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanıkların bu suçtan beraat etmeleri gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi açıklanmıştır. 5237 sayılı Kanun’un 116/2. maddesi, işyerleri ve eklentilerine hak sahibinin rızası dışında girilmesini suç olarak tanımlamaktadır. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, hukuki nedenlerin varlığında infazın durdurulabileceğini düzenlemektedir.

11. Ceza Dairesi 2014/16369 E. , 2014/14717 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KD - 2014/233571

İşyeri dokunulmazlığını ihlal, hırsızlık ve kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından sanıklar E.. Ö.. ve G.. Y.. hakkında yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetlerine ilişkin Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 26.06.2007 tarihli hükmün sanık G.. Y.. müdafii ile sanık E.. Ö.. tarafından temyizi üzerine; Dairemizin 27.02.2008 gün ve 2008/35 esas, 2008/1126 karar sayılı ilamı ile onanmasına ilişkin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.07.2014 gün ve 2014/33571 sayılı yazısı ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik 308. maddesi uyarınca konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden sanıklar lehine itirazda bulunulması üzerine dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde olduğundan kabulü ile Dairemizin 27.02.2008 gün ve 2008/35-1126 Esas-Karar sayılı ilamının, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden KALDIRILMASINA, karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nun 116/2. maddesinde, açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyerleri ve eklentilerine hak sahibinin rızasına aykırı olarak girmek veya rıza ile girdikten sonra buradan çıkmamak suç olarak tanımlanmış olup, suç tarihinde gündüz saat 12.00 sıralarında müşteri gibi işyerine giren sanıkların çalışanın üst kata çıkmasını fırsat bilerek katılana ait çantayı almaları şeklinde gelişen eylemlerinde işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarının bulunmadığı ve beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık G.. Y.. müdafii ile sanık E.. Ö.."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2007 gün ve 2007/303-520 sayılı kararının işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozmaya konu suç yönünden infazın durdurulmasına, bu konuda müzekkere yazılmasına, 11.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.