MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
1) TCK"nın 123/1. maddesinde "Sırf huzur ve sükûnunu bozmak maksadıyla bir kimseye ısrarla; telefon edilmesi, gürültü yapılması ya da aynı maksatla hukuka aykırı başka bir davranışta bulunulması halinde, mağdurun şikayeti üzerine faile üç aydan bir yıla kadar hapis cezası verilir." hükmü bulunmaktadır.
Sanık ..."un daha önce ortağı olan Yener"e ulaşmak ve babasının telefonunu istemek için Elif"i aradığını savunması, Elif"in de telefonu vermediğinin anlaşılması karşısında, suçun unsuru olan "sırf huzur ve sükûnunu bozmak maksadının" ne şekilde gerçekleştiği tartışılmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Tehdit suçu ile ilgili olarak; sanığın aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi, müştekinin anlatımından ve dosyadan olayı gören başka tanığın da bulunmadığının anlaşılması karşısında, müşteki beyanının ne suretle sanık savunmalarına üstün tutulduğu, tartışılıp açıklanmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
3) Kabule göre ise;
a) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, kişilerin huzur ve sukununu bozma suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanığın, katılan ...’in babası Yener’den alacağı olduğunun belirlenmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanma olanağının tartışılmaması,
c) Dosya kapsamından sabıkası bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında, "sabıkalı olduğu" şeklindeki dosya içeriği ile uyuşmayan ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ...’un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 10/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.