Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/9741 Esas 2014/14712 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9741
Karar No: 2014/14712
Karar Tarihi: 11.09.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/9741 Esas 2014/14712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların resmi belgede sahtekarlık suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Dosyada bulunan temyiz dilekçelerine ekli Antalya 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin ilamında, sanık vasisi tarafından sanık kardeşinin vasi olarak atandığı belirtilmiş ancak, sanık kardeşin cezaevinde olmadığı kaydedilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 471. maddesinde yer alan “Özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkumiyet sebebiyle kısıtlı bulunan kişi üzerindeki vesayet, hapis halinin sona ermesiyle kendiliğinden ortadan kalkar.\" şeklindeki yasal düzenleme karşısında, sanık vasisinin hükümden temyize hak ve yetkisi olmadığına karar verilmiştir. Sanık hakkında kurulan hüküm uygun şekilde verilmiş ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri ve 5320 sayılı Kanunun 8/1 ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2014/9741 E. , 2014/14712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin "Mart 2005" olarak mahallinde düzeltilmesi olanaklı görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyada bir örneği bulunan ve sanık vasisi ..... tarafından verilen temyiz dilekçesine ekli Antalya 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 04.08.2011 tarih 2011/1226 esas numaralı ilamdan sanık ..."e TMK"nun 407. maddesi gereğince 1968 Doğumlu kardeşi ....."ün vasi olarak atandığının anlaşılması, UYAP kontrolünde, gerekçeli kararın TK"nun 35. maddesine göre sanık ..."e tebliğ edildiği 29.06.2012 ve sanık ... vasisinin kararı temyiz ettiği 05.07.2012 tarihlerinde sanık ..."ün cezaevinde bulunmadığının belirlenmesi, Türk Medeni Kanununun 471. maddesinde yer alan “Özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkumiyet sebebiyle kısıtlı bulunan kişi üzerindeki vesayet, hapis halinin sona ermesiyle kendiliğinden ortadan kalkar." şeklindeki yasal düzenleme karşısında sanık ... vasisi ....ün hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca sanık ... vasisinin temyiz isteminin REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe hüküm belirlendikten sonra, karar verilmiş ve incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.