Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2017/331-2018/5


Dava; iş kazası ölümünden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davanın açıldığı Bilecik Asliye Hukuk Mahkemesince yapılan inceleme neticesinde 13/11/2012 tarihli 2007/782 Esas ve 2012/573 Karar sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, iş bu kararının temyizi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesince yapılan inceleme neticesinde 15/09/2014 tarih 2013/4400 Esas- 2014/4253 Karar sayılı ilamı ile “Asıl davanın genel mahkeme sıfatıyla açılırken birleştirilen davanın iş mahkemesi sıfatıyla açıldığı, mahkemece birleştirilen davada, davanın farklı sıfatla görüldüğü gözden kaçırılarak birleştirme kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu“ gerekçesiyle kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamından sonra dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesi üzerine, Bilecik Asliye Hukuk Mahkemesi‘nin 2015/107 Esas sayılı dava dosyasında 12/09/2017 tarihli verilen ara kararla iş bu davanın tefrikine karar verilerek Bilecik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi‘nin (İş Mahkemesi Sıfatıyla) 2017/331 esas sayısını aldığı ve davanın esas yönünden yargılaması yapılarak 02/01/2018 tarih ve 2017/331 Esas-2018/5 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
İş bu kararın, davalı tarafından temyiz edilmesi ve dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine, düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; ""Yargıtay"ın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir."" hükmünü,
Geçici 3/2 maddesi; "Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.9.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez."" hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtaya yapılmakta olan temyiz Kanun yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar iki dereceli Kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktadır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay"ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, Bilecik Asliye Hukuk Mahkemesi‘nin kararı Yargıtay 17. Hukuk Dairesince “asıl davanın genel mahkeme sıfatıyla açıldığı, birleştirilen davanın ise iş mahkemesi sıfatıyla açıldığı, Mahkemece, birleştirilen davada, davanın farklı sıfatla görüldüğü gözden kaçırılarak birleştirme kararı verilmesinin usul hükümlerine aykırı olması nedeniyle bozulmuş, Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, davalar tefrik edilerek görevli mahkeme tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen kararla ilgili olarak Yargıtay"ın esas yönüyle herhangi bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, Mahkemenin esas yönünden verdiği ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ""İstinaf"" olup, görevli merciinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 20/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.