Esas No: 2021/20217
Karar No: 2022/15932
Karar Tarihi: 15.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20217 Esas 2022/15932 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm 3.000 TL'yi geçmediğinden temyiz edilemez. Kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarına ilişkin hükümlerin incelenmesi sonucu, suçların gerektirdiği cezaların zamanaşımı süresi dolduğundan sanık hakkındaki davalardan düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun Madde 26, 5320 sayılı Kanun Ek Madde 2, 5237 sayılı TCK Madde 86/2, Madde 86/3-e, Madde 151/1, Madde 66/1-e, Madde 67/4, 1412 sayılı CMUK Madde 317, Madde 322, 5271 sayılı CMK Madde 223/8.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinden yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2.madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi gereğince sanık ...’in temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 86/3-e ve 151/1. maddelerine uyan kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının, suç tarihi olan 06.10.2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 15.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
