Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9819 Esas 2016/2427 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9819
Karar No: 2016/2427

Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9819 Esas 2016/2427 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Yaralama suçundan verilen adli para cezası kesin olduğu için temyiz edilemez. Ancak, hırsızlık suçundan tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşısında, sanığın mükerrir olması sebebiyle cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemediği için karar bozulmuştur. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca, 3000 TL’ye kadar olan adli para cezalarının kesin hükümler olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı Kanun’un 58/6. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 317. ve 322. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2015/9819 E. , 2016/2427 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında katılan ... yönelik yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, yaralama suçundan dolayı tayin edilen 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ....temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında katılan ....yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşısında, mükerrir olduğu gerekçesiyle 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık... temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından cezanın 5237 sayılı Yasa"nın 58. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.