MAHKEMESİ : Aydın 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2011/568-2014/92

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılar N.. Y.. ve İ.. B.. yönünden davanın reddine, davalı M.. Y.. hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yazılı sözleşmelerde taraf olmayan davalı İ.. B.. yönünden temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin davalılar N.. Y.. ve M.. Y.. hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekili dava dilekçesinde; Müvekkili kooperatife ait boş arsaların otopark amacıyla kiraya verilmesi için ihale yapıldığını, 03.02.2002 tarihli ilhale ile 1 nolu otopark alanının dava dışı Hasan "e, 2 nolu otopark alanın dava dışı Muzaffer "a, 3 nolu otopark alanının ise davalı N.. Y.." a kiralandığını, davalı Nurettin"in diğer kiracılardan müvekkilin muvafakatı ile kiraları devraldığını, davalı ile yazılı sözleşme yapıldığını ve 3 alanın da kiracısı olduğunu, davalının 3 nolu alanı daha sonra yine müvekkilinin onayı ile davalı Murat"a devrettiğini ve davalı Murat ile 10.03.2004 tarihli yazılı sözleşme yapıldığını, ancak davalı Nurettin"in kooperatifin onayı olmadan 1 nolu alanı davalı İ.. B.."e devretmiş olduğunu, yine kooperatifin onayı olmadan 2 nolu otopark alanını da davalı Murat"a devrettiğini belirterek 1 nolu otopark alanı için 2005 yılının Temmuz ayı ile 2011 Eylül ayları arası olmak üzere 7.145 TL kira alacağının davalılar N.. Y.. ve İ.. B.."den tahsilini, 2 nolu otopark alanı için 2005 yılının Temmuz ayı ile 2011 Eylül ayları arası olmak üzere 7.145 TL kira alacağının davalılar N.. Y.. ve M.. Y.."dan tahsilini, 3 nolu otopark alanı için 2005 yılının Temmuz ayı ile 2011 Eylül ayları arası olmak üzere 7.145 TL kira alacağının davalı M.. Y.."dan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalılar vekili davalı İ.. B.."in sözleşmelerde taraf olmadığını, diğer davalıların da otopark alanlarını davacının isteği doğrultusunda 23.01.2004 tarihinde boşaltıldığını, davalı Murat"ın daha sonra 3 nolu otopark alanını dava dışı Turhan dan kiraladığını, 25.11.2008 tarihinden itibaren kiraları bu kişiye ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davacı ile davalı N.. Y.. arasında 09.02.2002 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli, 27.04.2002 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli, 13.05.2002 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli, yine davacı ile davalı Murat arasında 10.03.2004 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmelerinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmelerinde parsel ya da alan belirtilmemiş, aylık kira bedeli 35 ve 65 TL olarak belirtilmiş, artış maddesi düzenlenmemiştir. Davacı kira bedellerini yıllık ÜFE oranında artırarak 2005 yılının Temmuz ayından 2011 yılı Eylül ayı da dahil olmak üzere her bir alan için 7.145 TL nin tahsilini istemiştir. Mahkemece davalı İsmet" in davaya konu 1 nolu alanı kullandığı ancak sözleşmelerde taraf olmadığı, diğer davalıların 1 nolu alanda kullanımının ispat edilemediği, yine 2 nolu alanda hiç bir davalının kullanımı olmadığı gerekçesiyle 1 ve 2 nolu alanlar yönünden dava tümden reddedilmiş, yine 3 nolu alanın davalı M.. Y.. tarafından kullanıldığı, bilirkişi raporuna göre davalının 3 nolu alana ruhsat aldığı 17.12.2008 tarihinden itibaren kullandığı gerekçesiyle 17.12.2008 tarihinden 2011 Eylül ayı dahil olmak üzere kira alacağına hükmedilmiştir.
Kiralananın tahliye edildiğinin (kiracının kiralananı iade borcunu yerine getirdiğinin) kabul edilebilmesi için, kiralananın fiilen boşaltılması yeterli değildir. Kiracının bildirdiği tahliye tarihinin kiraya veren tarafından kabul edilmemesi; başka bir ifadeyle, tahliye tarihinin taraflar arasında çekişmeli olması halinde; kiralananın fiilen boşaltıldığını, böylece kira ilişkisinin kendisince ileri sürülen tarihte hukuken sona erdirildiğini kanıtlama yükümlülüğü, kiracıya aittir. Kiracı, kiralananı kendisinin ileri sürdüğü tarihte tahliye ettiğini ispatlayamazsa, kiraya verenin bildirdiği tahliye tarihine itibar olunmalıdır.
Somut olayımızda; Davacı ile yazılı sözleşme imzalayan davalılar N.. Y.. ve M.. Y.. kiralananı kullanmadıklarını, davacı isteği ile boşalttıklarını ispat edememişlerdir. Bu durumda mahkemece taraflar arasında imzalanan yazılı kira sözleşmeleri esas alınarak kira alacağının hesaplanması gerekirken hatalı bilirkişi raporu ile tespit edilen kullanım tarihlerine göre yazılı şekilde davalı Murat hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.