MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14.11.2018 tarih ve 2018/252 E- 2018/753 K. sayılı kararın davacılar vekili ile davalı şirket ve ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi"nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/201 E- 2020/88 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ... ile müvekkillerinin eşi ve annesi olan murisleri ...’nın yüksek faiz getireceği ve istendiği an geri ödeneceği garantisi ile davalı tarafa bir miktar para verdiğini, müvekkiline yatırdığı para karşılığı belge verildiğini, bu parasının müvekkiline iadesinin gerektiğini, ancak davalı tarafça paranın iade edilmediğini, davalı tarafın Bankacılık Kanunu"na aykırı şekilde mevduat topladığını, SPK"ya aykırı olarak aracılık faaliyetinde bulunup hisse senetlerini halka arz ettiğini, davacı taraf ile davalı taraf arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ayrıca fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere müvekkilinden haksız eylem neticesinde alınan toplam 13.111,00 Euronun fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 19.02.1999 tarihinde yatırılan 10.351 Euro"nun şimdilik 50 Euro"sunun davacı ... yönünden alacağın %50"sinin ve mirasçılar yönünden alacağın %50"sinin miras payları oranında, 03.03.1999 tarihinde yatırılan 2.760 Euro"nun şimdilik 50 Euro"sunun davacı ... yönünden alacağın %50"sinin ve mirasçılar yönünden alacağın %50"sinin miras payları oranında paraların davalılara ödendiği tarihten itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi gereğince hesaplanacak faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen, 23.10.2018 tarihli ıslah dilekçelerinde ise özetle, müvekkillerinde haksız eylem neticesinde alınan 10.351 Euro"nun 19.02.1999 tarihinden, 2.760 Euro"nun 09.03.1993 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi gereğince hesaplanacak faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Diğer davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacıların, davalı şirketin ortağı olmadığının tespitine, davacıların alacak davasının kısmen kabulü ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 99. maddesi gereğince aynen veya fiili ödeme günündeki Merkez Bankasınca belirlenen efektif satış kuru karşılığı üzerinden Türk parası ile ödenmesi kayıt ve şartıyla, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunun 4/a maddesi gereğince dava tarihi olan 16.03.2018 tarihinden itibaren (davacının talebi de nazara alınarak) Devlet Bankalarının EURO cinsinden açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek döviz faizi ile birlikte 11.012 Euro’nun davalılar Bera Holding A.Ş., ... ve ..."den müteselsilen alınarak 25/40"ının davacı ..." ya 3/40"ının da davacılar ..., ..., ..., ... ve ..."ya verilmesine, davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili ile davalı şirket ve ... vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Yasa"nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 4. maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurmak suretiyle, dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 14.12.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.