Basit yaralama ve tehdit suçlarından sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası ve 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2011 tarihli ve 2010/368 Esas, 2011/115 Karar sayılı kararının 27.04.2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı olarak işlediği cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Kanun"un 105/1 ve 43/1. maddeleri uyarınca 10 ay 15 gün ve 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2015 tarihli ve 2014/51 Esas, 2015/40 Karar sayılı kararının 14.04.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine dosyanın Mahkemesince resen ele alınması nedeniyle, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1, 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2019 tarihli ve 2019/15 Esas, 2019/544 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 19.12.2019 tarihli ve 2019/16629 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.01.2020 tarihli ve 2019/135832 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesinde yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar…” şeklinde düzenleme dikkate alındığında, somut olayda İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesince 29.05.2019 tarihli kararda, sanığın denetim süresi içinde suç işlediğinden bahisle, daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2011 tarihli ve 2010/368 Esas, 2011/115 sayılı kararının kesinleşme tarihinin 27.04.2011 olduğu, sanığın denetim süresi içinde işlediği kabul edilen İzmir 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2015 tarihli ve 2014/51 Esas, 2015/40 sayılı kararına konu suçun işlendiği tarihin ise 21.07.2010 olduğu dikkate alındığında, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar kesinleşmeden ve dolayısıyla denetim süresi başlamadan önce işlenen suç nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, hükmün açıklanarak yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2019 tarihli ve 2019/15 Esas, 2019/544 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanığın güncel adli sicil kaydındaki İzmir 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2014 tarihli ve 2014/286 Esas, 2014/183 Karar sayılı kararının İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2011 tarihli ve 2010/368 Esas, 2011/115 Karar sayılı açıklanması geri bırakılan hükmün, açıklanmasına esas olup olmadığının değerlendirilmesi ve sair müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.