Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş
olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili amacıyla yürütülen icra takibine itirazın iptâli talebinden ibarettir. Davacı iş sahibi, davalı ise yüklenicidir.
Davacı iş sahibi vekili; davalı ile müvekkili arasında 20.03.2016 tarihli merkez kıyı şeridi kentsel tasarım peyzaj ve mimarlık uygulama projesi seka arazisi 1. etap yapım işine ait sözleşme imzalandığını, imzalanan sözleşme kapsamında işin yapılması esnasında davalı borçlu şirketin müvekkili ... Büyükşehir Belediyesi Seka alanına ait 10010300150 numaralı abonelik üzerinden süzme sayaçla elektrik hizmetinden faydalandığını, davalı borçlunun kullanmış olduğu elektrik borcuna ilişkin olarak davalı hakkında ... 6. İcra Müdürlüğü"nün 2014/4358 Esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını davalının takibe haksız itiraz ettiğini belirtmiş, haksız itirazın iptâli ile takibin devamına %20 icra inkâr tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı yüklenici vekili; takip dayanağı dönemsel elektrik borçlarının tarihlerine bakıldığında bir kısmının üzerinden 5 seneden fazla geçtiğinden zamanaşımına uğramış olduklarını, davacı tarafça ileri sürülen elektrik borçlarının tamamının Seka alanına ait olan 10010300150 nolu abonelik üzerinden süzme sayaçla elektrik kullanımına ilişkin olduğu, bu elektrik borcunun şantiye sahasında faaliyet gösteren firmalara standardı belli olmayan bir şekilde bölmekte olduğunu, en eski dönemin 10.09.2007-07.03.2008 olduğunun görüldüğünü, diğerlerinin bu tarihten sonraki dönemlere ait olduğunu, müvekkili şirketin yükümlendiği Seka arazisi 1. Etap Yapım İşinin geçici kabulünün 30.01.2007 tarihinde yapılmış olduğunu, 30.01.2007 tarihinde geçici kabulü yapılan bu işi ilişkin olarak 10.09.2007"den 15.12.2011 tarihine kadar olan döneme ilişkin olarak elektrik borcu için yapılan takibin hukuka aykırı olduğunu, geçici kabul tutanağı ile kendilerine eksik işlerin tamamlanması için 90 gün süre
verildiği bunun da 30.04.2007 olduğunu, süzme sayaçtan kaynaklandığı iddia edilen borcun bu tarihten çok sonraki dönemlere ilişkin olduğunu, işin kesin kabulünün de Belediyece yapıldığı ve teminat mektuplarının iade edildiğini, müvekkili şirketin geçici ve kesin kabulleri yapılarak çekildiği şantiyedeki süzme sayaçtan kaynaklanan elektrik borcuna ilişkin davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Davacı iş sahibi taraflar arasında imzalanan 20.03.2006 tarihli eser sözleşmesi gereği davalı yüklenicinin işi yaparken tükettiği elektrik enerji bedelinin davalı yüklenici tarafından ödenmediğinden bahisle alacak talep etmektedir. Her bir fatura dönemi için davacı belediyece 20 farklı mahalle süzme sayaç ile elektrik verildiği, buna göre 10.09.2007 - 07.03.2008 tarihleri arası, 07.03.2008-07.06.2008 tarihleri arası, 07.06.2008-07.10.2008 tarihleri arası, 07.10.2008- 20.01.2009 tarihleri arası, 20.01.2009-15.06.2009 tarihleri arası, 15.06.2009-20.09.2009 tarihleri arası, 20.09.2009-25.12.2009 tarihleri arası, 25.12.2009-25.03.2010 tarihleri arası, 25.03.2010- 24.06.2010 tarihleri arası, 24.06.2010- 24.09.2010 tarihleri arası, 24.09.2010-25.01.2011 tarihleri arası, 25.01.2011-15.01.2011 tarihleri arası, 15.09.2011-15.10.2011 tarihleri arası 15.10.2011-15.11.2011 tarihleri arasındaki toplam tüketim bedelinin 36.044,28 TL olduğu anlaşılmaktadır. Dosyaya celp edilen dava konusu elektriğin sarf edildiği iş ile ilgili 30.01.2007 tarihli yapım işleri Geçici kabul Tutanağına göre işin bitirildiği tarih 18.01.2007 olarak ve geçici kabul itibar tarihi 19.01.2007 tarihi olarak kabul edilmiş bulunmaktadır. Aynı şekilde dosyaya celp edilen hakediş özetine göre de kesin hakediş 10.05.2007 tarihinde yapılmıştır. Bu tarihler nazara alındığında bu tarihlerden sonrasına ilişkin bulunan faturalardan davalı yüklenicinin sorumlu olduğu düşünülemez. Kaldı ki davacı tarafından kesin hesap ve kesin hakedişin düzenlenmesinden sonra işe devam edildiği ve elektrik enerjisi sarf edildiği yönünden bir iddia ve ispatta sözkonusu değildir. Davalı yüklenicinin işi yapıp teslim etmesinden sonraki tarihleri kapsayan döneme ilişkin fatura bedellerinden sorumlu tutulması düşünülemez. Bu nedenlerle davanın reddi gerekir iken kabulü doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan harcın temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 09.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.