MAHKEMESİ : İstanbul 15. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2014
NUMARASI : 2012/500-2014/777

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan 01.01.2005 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli iki ayrı kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Birinci sözleşme ile 4 katlı binanın 1. ve 2. katı, ikinci sözleşme ile aynı taşınmazın 3. ve 4. katlarının taraflar arasında düzenlenen iki ayrı kira sözleşmesi ile davalıya kiraya verilmiştir. Davacılar, 27.11.2012 tarihinde açtıkları dava ile kira bedelinin tüm taşınmaz için 01.01.2013 tarihinden itibaren aylık 15.000 TL olarak tespitine karar verilmesini istemişlerdir. Davacılar ıslah yolu ile talebini toplam 17.500 TL ye yükseltmiştir. Davalı talebin fahiş olduğunu ve davacıların tek başına tespit davası açamayacağını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile hak ve nesafet ilkeleri doğrultusunda aylık kira bedelinin 1-2-3 ve 4. katlar için olmak üzere 01.01.2013 tarihinden itibaren 8.500 TL olarak tespitine karar verilmiştir. Bu şekilde kurulan hüküm hangi taşınmazların veya hangi bölümlerin kira parasının tespit edildiğini göstermekten uzaktır.
O halde davacılar vekiline, hangi sözleşme gereğince kiralanan taşınmazın kira parasının hangi bedelde tespitini talep ettiği açıklattırılarak, buna göre ve infazda tereddüt oluşturmayacak şekilde, kiralanan bağımsız bölümler ve sözleşmeler de açıkça belirtilmek suretiyle hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde ayrı ayrı sözleşmelerle kiraya verilen tüm taşınmazlar için tek bir kira parasının tespitine karar verilmesi doğru değildir.
Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.