Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/3865 Esas 2008/3537 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.   
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli işgöremezlik  oranında  %6,2 artış nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurumu"nun 22.05.2007 gün ve 3103 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli işgöremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre, 1992 tarihinde %10,2 ,2005 tarihinde %18 olarak belirlenen işgöremezlik oranının % 24,2 oranına ulaşmasının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınmış ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olduğundan Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekir. Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer  olmadığına temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 06.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.