18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/30236 Karar No: 2017/10787 Karar Tarihi: 11.10.2017
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/30236 Esas 2017/10787 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2015/30236 E. , 2017/10787 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜMLER : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve hükümde hapis cezasının üst sınırdan tayinininde yeterli gerekçe ile takdir hakkının kullanılması karşısında tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü:dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Görevi yaptırmamak için direnme suçunun TCK"nın 6/1-f maddesi kapsamında silah niteliğindeki bıçakla işlendiği kabul edilmesine rağmen anılan Kanunun 265/4. maddesi ile sanıkların, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile ve birden fazla kişi ile gerçekleştirmesine karşın, TCK. 265/3 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması yerinde değilse de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, Anlaşıldığından, sanıklar ..., ..., ... ve ..."ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 11/10/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.