10. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/21597 Karar No: 2017/8030 Karar Tarihi: 16.11.2017
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/21597 Esas 2017/8030 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2015/21597 E. , 2017/8030 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, kesinlik nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek kararın davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Davacı tarafından, süresi içerisinde mahkemeye verilen 16.6.2015 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği, Mahkemece, ek karar ile temyiz dilekçesinin kesinlik nedeniyle reddine karar verildiği, süresi içerisinde ek kararın davacı Kurum vekilince temyiz edildiği anlaşılmıştır. 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz(kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz(kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda, davacı Kurum yönünden aleyhe karar verilen alacak miktarı yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi ile ek kararın ONANMASINA, 16.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.