Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8193 Esas 2020/4506 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8193
Karar No: 2020/4506
Karar Tarihi: 11.03.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8193 Esas 2020/4506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık mala zarar verme suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın adli sicil kaydında yer alan bir mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiği ancak bu hususun gözetilmediği belirtilerek hükümlerin bu sebeple bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nin 53. ve 191. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası ile CMK'nın 231. maddesinin 10. fıkrası gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/8193 E. , 2020/4506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Fatih 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2005 gün ve 2004/1314 Esas, 2005/538 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, bununla birlikte sanığın adli sicil kaydında yer alan Fatih 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 13/10/2009 gün ve 2009/435 E., 2009/989 K. sayılı ilamı ile verilip 26/11/2009 tarihinde kesinleşen 3000,00 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın olduğu bölümün çıkartılarak, Fatih 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 13/10/2009 gün ve 2009/435 E., 2009/989 K. sayılı mahkumiyet kararının mükerrirliğe esas alınmasına karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.