İftira suçundan sanık ...’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 267/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2014 tarihli ve 2013/697 esas, 2014/218 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, olay tarihinde görevli polis memurları tarafından durumundan şüphelenilerek, kullandığı aracı durdurulan ve kimliği sorulan sanığın kendi fotoğrafının yapıştırıldığı ... ...’e ait kimliği polis memurlarına verdiği, ibraz edilen kimliğin sahteliğinden şüphelenilmesi üzerine sanığın gerçek kimlik bilgilerini verdiği anlaşılmakla, iftira suçunun özel bir halini düzenleyen 5237 sayılı Kanun"un 268. maddesinde öngörülen başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşabilmesi için kişinin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği ya da kimlik bilgilerini kullanması gerektiği, somut olayda uyuşturucu madde ticareti suçundan aranan ve hakkındaki yakalama kararının infazını engellemek için emniyet görevlilerine üzerinde kendi fotoğrafının yapıştırılmış olduğu ...."e ait sahte kimlik belgesini veren ancak sahte kimlik bilgilerine dayanılarak herhangi bir belge düzenlenmeden gerçek kimlik bilgilerini söyleyen sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204. maddesinde yazılı resmi belgede sahtecilik suçunu ve Kabahatler Kanunu"nun 40. maddesinde yazılı eylemi oluşturacağı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.12.2014 tarih ve 2013/9-618 esas, 2014/532 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 44. maddesi hükmü ile Kabahatler Kanununun 15/3. maddesinde yazılı “bir fiil hem kabahat hem de suç olarak tanımlanmış ise, sadece suçtan dolayı yaptırım uygulanabilir.” hükmü nazara alınarak sanık hakkında sadece resmi belgede sahtecilik suçu yönünden mahkumiyet hükmü kurulması ile yetinilmesi ve iftira suçu bakımından ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, resmi belgede sahtecilik suçu yanında ayrıca iftira suçundan da mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 14/11/2016 gün ve 11860 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/12/2016 gün ve KYB/2016-394355 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
İftira suçunun özel bir halini düzenleyen TCK’nın 268. maddesinde öngörülen başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşabilmesi için kişinin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği ya da kimlik bilgilerini kullanması gerektiği, somut olayda uyuşturucu madde ticareti suçundan aranan ve hakkındaki yakalama kararının infazını engellemek için emniyet görevlilerine üzerinde kendi fotoğrafının yapıştırılmış olduğu..."e ait sahte kimlik belgesini veren ancak sahte kimlik bilgilerine dayanılarak herhangi bir belge düzenlenmeden gerçek kimlik bilgilerini söyleyen sanığın eyleminin TCK’nın 204. maddesinde yazılı resmi belgede sahtecilik suçunu ve Kabahatler Kanununun TCK"nın 40. maddesinde yazılı eylemi oluşturacağı, mahkemece sanık hakkında TCK"nın 204/1, 62/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.12.2014 tarih ve 2013/9-618 esas, 2014/532 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere TCK’nın 44. maddesi hükmü ile Kabahatler Kanununun 15/3. maddesinde yazılı “bir fiil hem kabahat hem de suç olarak tanımlanmış ise, sadece suçtan dolayı yaptırım uygulanabilir.” hükmü nazara alınarak; sanık hakkında sadece resmi belgede sahtecilik suçu yönünden mahkumiyet hükmü kurulması ve sanık hakkında ayrıca kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak kabahatinden dolayı yaptırım uygulanamayacağı kabul edilmelidir.
Açıklanan nedenlerle; Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi uyarınca, Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2014 tarih ve 2013/697 esas 2014/218 sayılı kararının BOZULMASINA, hükümden iftira suçuna ilişkin bölümün çıkartılarak yerine " Kabahatler Kanununun 15/3. maddesi uyarınca sanık hakkında idari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına” cümlesinin eklenmesine , dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 02.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.