MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki ziynet eşyasının iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; tarafların boşandıklarını, boşanma ile birlikte müvekkiline düğünde takılan ziynet eşyaları ile paranın iade edilmediğini ileri sürerek 85 Adet çeyrek altın, 1 adet takı seti, 7 adet bilezik, 3 adet hediyelik bilezik, 1 adet kolye küpe seti, 2 adet inci kolye, 1 adet yarımlık ile 410 TL ve 500 Euro"nun aynen iadesini, mümkün olmadığı taktirde fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydıyla 1.000 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, bilirkişi incelemesinden sonra talebini ıslah ile 18.923 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; düğünde takılan tüm bileziklerin davacının uhdesinde olduğunu, incilerin değeri düşük olup davacı tarafından alejisi olduğundan bahisle davalının annesine bırakıldığını, 1 adet kolye küpe setinin davacının günlük kullanımında olduğunu, 500 Euroyu tarafların takan kişiye geri verdiklerini, takı setinin de davacıda olup ayrılırken götürdüğünü, çeyrek altınlardan ise davacı tarafın taktıklarının davacı tarafa verildiğini, davalı tarafından takılanların da taraflarca düğün masrafları için harcandığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının davasının kısmen kabulü ile; bizzat davacıya hediye edilen ve davalıda kaldığı anlaşılan 1 adet 14 ayar 35 gram ağırlığında altın set (2.800 TL), 1 adet kolye ve küpeden oluşan set (999 TL), 1 adet inci kolye (100 TL)"nin aynen, aynen iadesinin mümkün olmaması halinde bedellerinin toplamı olan 3.899 TL"nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davacı tarafın 85 Adet çeyrek altın, 7 adet bilezik, 3 adet hediyelik bilezik, 1 adet inci kolye, 1 adet yarımlık ile 410 TL ve 500 Euro"dan oluşan taleplerinin bir kısmının kendisinde olması, bir kısmının aileler arasındaki anlaşma gereğince davalıya takılması, bir kısmının da yine davacının babasında bulunması nedeni ile ispat edilemediğinden bu taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava; düğünde takılan ziynet eşyalarının aynen iadesi olmazsa bedelinin tahsili talebine ilişkindir.
Kural olarak düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafından, kime takılırsa takılsın, kadına bağışlanmış sayılır ve artık kadının kişisel malı kabul edilir.
Ne var ki somut olayda; geline ve damada takılan ziynet eşyaları ayrı ayrı değerlendirilmiş ve yalnızca geline takılanlar yönünden kısmen tahsil kararı verilmiş, damada takılan altınlar yönünden talep reddedilmiştir.
O halde mahkemece düğün sırasında damada takıldığı ve damatta kaldığı tespit edilen ziynet eşyaları yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yukarıdaki şekilde davanın kısmen kabulü doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.