Yargıtay - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11157 Esas 2020/14606 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11157
Karar No: 2020/14606
Karar Tarihi: 30.06.2020

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11157 Esas 2020/14606 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suç uydurma suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararı hatalıdır. Mahkeme, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yasal ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir. Ayrıca, suç tarihinde engel sabıkası bulunmayan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının adli para cezasına veya seçenek tedbirlerden birisine çevrilmesinde yasal zorunluluk olduğu gözetilmemiştir. Bu nedenle, sanık müdafinin temyiz itirazı yerinde görülmüştür ve hüküm kanunun 8/1. maddesi gereğince CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Suç uydurma suçu
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/3. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi

8. Ceza Dairesi 2018/11157 E. , 2020/14606 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç uydurma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1-Sanık hakkında kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı mahkûmiyetinin olmadığı, ancak atılı suçun TCK.nın millete ve devlete karşı suçlar kısmının adliye ye karşı suçlar bölümünde yer alması nedeniyle kamunun uğradığı zararın giderilemeyeceği kanaatiyle" denilmek sureti ile yasal ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Suç tarihinde engel sabıkası bulunmayan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki adli para cezasına veya seçenek tedbirlerden birisine çevrilmesinde yasal zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.