Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35163 Esas 2018/67 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık suçundan sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-f-son, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 820,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.02.2017 tarihli ve 2015/477-2017/32 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11.10.2017 gün ve 94660652-105-07-8274-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.10.2017 gün ve 2017/58237 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın sabıka kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2013 tarihli ve 2011/97 esas, 2013/37 esas sayılı ilamına ilişkin suçun işlendiği tarihte 18 yaşından küçük olduğu cihetle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme gereğince, söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Tekerrüre esas alınan ilama konu suçun işlendiği tarihte 18 yaşından küçük olan hükümlü hakkında TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre uygulama yapılması nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 06.02.2017 gün ve 2015/477-2017/32 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.