Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1326 Esas 2014/3947 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1326
Karar No: 2014/3947
Karar Tarihi: 27.02.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1326 Esas 2014/3947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafından açılan tazminat davasında, yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve 5.076,80 TL'nin davalıdan tahsiline hükmetmiştir. Ancak kararın gerekçe bölümünde temerrüt tarihi bakımından çelişki oluşmuştur. Bu nedenle, HUMK'nun 381/2. maddesi gereğince kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz itirazının kabul edildiği ve hükmün bozulduğu, diğer temyiz itirazlarının incelenmemesi ve peşin harcın istek halinde iadesine karar verilmiştir. Kanun madde açıklamaları için kararda açıkça bir hüküm yoktur.

19. Hukuk Dairesi 2014/1326 E. , 2014/3947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Yatağan Asliye Hukuk Mahkemesi(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
TARİHİ : 30/10/2013
NUMARASI : 2012/141-2013/367

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda, "1-Davanın KISMEN KABULÜ İLE 5.076,80 TL nin 12/04/2012 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine," denildiği halde, gerekçeli kararın gerekçe bölümünde, " ...temerrüt tarihi 12.04.2013 tarihi olarak kabul edilerek, 5076,80 TL. nin 12.04.2013 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile davalıdan alınarak, davacıya verilmesine karar verilerek, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur." denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında temerrüt tarihi bakımından çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.