Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4108 Esas 2014/918 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; basit cinsel saldırı suçu ve diğer atılı suçtan mahkûmiyetine dair Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.06.2010 gün ve 2009/345 Esas, 2010/107 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur hakkında Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 15.05.2009 tarihli raporda “kişide irade, şuur ve hareket serbestisi ile olayları kavrayıp onlardan sağlıklı sonuçlara varabilme yeteneğini ortadan kaldıracak veya azaltacak mahiyet ve derecede mental retardasyon saptandığı, iyiyi kötüden ve doğruyu yanlıştan ayırt etmesine, kendi menfaatleri doğrultusunda isabetli kararlar alabilmesine ve kararlarını hür iradesi ile bizzat ve tek başına eyleme dönüştürebilmesine engel neden bulunduğu, akıl hastası olan mağdurun beden ve ruh bakımından kendini savunabilecek durumda olmadığının” belirtilmesi, dosya içeriğinde bulunan mağdura ait 26.01.2004 tarihli heyet tarafından düzenlenmiş askerliğe elverişli olmadığına dair rapordaki hususların adli tıp raporunu doğrulaması, sanığın aşamalarda akrabası olan mağdurun akıl hastası olduğunu bildiğine dair beyanları da nazara alındığında, mağdurun akıl sağlığına ilişkin yeniden raporunun aldırılması yönündeki bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiş, cinsel saldırı suçunun beden ve ruh sağlığı bakımından kendisini savunamayacak durumda olan mağdura yönelik işlendiği kabul edilerek yapılan artırımda uygulama maddesinin TCK.nın 102/3-a maddesi yerine, 103/3-a maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltelebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.