Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62, 53/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mükerrirlere özgü infaz rejimini düzenleyen 5275 sayılı Kanunun 108. maddesinin 2. fıkrasında "Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz" hükmüne, 3. fıkrasında ise “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez” hükmüne yer verilmiş olması nedeniyle, daha önce Gediz Sulh Ceza Mahkemesi’nin 02.11.2010 tarih ve 2010/285 - 2010/339 sayılı ilamında sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulandığı anlaşıldığı halde sanık hakkında 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına hükmedildiğinin kararda belirtilmemesi temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraate ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın tekerrüre esas alınan sabıkasının kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete‘de yayımlanan 08.l0.2015 tarihli, 2014/140 - 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (7.) bendinin “Sanığın adli sicil kaydında mevcut Gebze Sulh Ceza Mahkemesi’nin 02.11.2010 tarih ve 2010/285 - 2010/339 sayılı ilamı ile TCK’nın 86/2. maddesi uyarınca aldığı, 17.2.2014 tarihinde kesinleşen 6 ay hapis cezasına ilişkin sabıkasının sanık bakımından en ağır cezayı ihtiva etmesi nedeniyle tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla TCK"nın 58/6-7. madde ve fıkraları gereğince hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” bendinin eklenmesi, hükmün 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 3. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun"un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı Kanun"un 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar; diğer kişiler bakımından TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete ‘de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 - 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesine,” şeklindeki paragrafın eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.