MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, suç tarihinde ...."de ticari taksi şoförü olarak çalışan katılanın yanına gelerek, kendisini ... iline götürmesini, taksi ücretini de ..."da vereceğini söylediği, katılanında kabul etmesi üzerine sanığı ticari taksisi ile ..."ya getirdiği, sanığın önce 500 TL olan taksi bedelini daha sonra ödemeyi teklif ettiği, katılanın kabul etmemesi üzerine bu kez evinden para getirmeyi teklif ettiği, katılanında evine birlikte gitmeyi istemesi üzerine sanığın bu teklifinden de vazgeçerek taksi bedelini ödemediği, sanığın bu surette baştan itibaren ödeme niyeti olmaksızın, normal bir müşteri gibi davranıp, katılanın taksi ücretinin ödeneceği hususunda kendisine inanmasını sağladıktan sonra taksi ücretini ödememek suretiyle haksız menfaat temin ettiği, sanığın tevil yollu ikrar içeren savunmaları, katılan beyanı, olay tutanağı ve tüm dosya kapsamında anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz başvurularının reddine,
Ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07.06.2011 tarih, 2011/9-88 esas, 2011/116 karar sayılı kararına göre, sanığın tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti bulunmasına karşın daha az cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması,
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, 1) Hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "sanığın ..... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2001 tarih ve 2000/191 esas, 2001/154 karar sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/1523 esas, 2009/749 karar sayılı ilamına konu olan 5 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine" cümlesinin eklenmesi, 2) TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin hükümden çıkartılarak yerine “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi