... ile ... Bankası TAO vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ...1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 25.10.2013 gün ve 127-383 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı bankadan kullanmış olduğu tüketici kredisi esnasında kendisinden dosya masrafı, ekspertiz ücreti, hayat sigortası, komisyon ücreti adı altında tahsil edilen paraların iadesi için Tüketici Hakem Heyetine başvurduğunu, 650,11 TL"nin iadesine karar verildiğini, eksik ve yetersiz inceleme sonucu yeniden hakem heyetine başvurduğunu ve bu defa 1.250,42 TL"nin davalıdan tahsiline karar verildiğini, davalının bu miktarı ödemediğini beyanla 1.250,42 TL alacağın 675,00 TL yasal faiziyle birlikte toplam 1.925,42 TL alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, hakem heyetinin verdiği ilk kararın davacı tarafından icra takibine knu edilip kendilerinden tahsil edildiğini, bakiye alacak yönünden borçlu olmadıklarını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 650,11 TL asıl alacak yönünden konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, diğer talepler yönünden kısmen kabulü ile 374,50 TL" nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, konut kredisi kullanması esnasında davalı tarafından dosya masrafı ve ekspertiz ücreti adı altında davalı tarafından kendisinden tahsil edilen paranın tahsili istemli işbu davayı açmış olup mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 4.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü
2014/2107-14829
bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen hükmün değeri karar tarihi itibariyle 1.890,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 8.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.