Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, malûllük aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki davada mahkemece ilk kez verilen 15.10.2014 tarihli karar, Dairemizin bozma ilamı ile “...3. İhtisas Kurulu Raporu’nun uyuşmazlık hakkında karar vermeye elverişsiz olduğu, Genel Kurul Raporu karşısında ise çalışma gücünü en az 2/3 oranında yitirmediğinden 506 sayılı Kanun hükümleri gereğince davacının malûl sayılamayacağı belirgindir. Şu durumda malûllük için % 60 derecesini yeterli kabul eden 5510 sayılı Kanun kapsamında değerlendirme yapılmalı, yüzde olarak çalışma gücü kayıp oranı ile malûllük olgusu gerçekleşmiş ise bunun başlangıç tarihi yönünden Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Genel Kurulu’ndan yeniden rapor alınmalı, kaybın en az % 60 oranında olduğu anlaşıldığı takdirde bu kez sigortalılığa ilişkin gerekli bilgi ve belgeler getirtilip 26. maddede öngörülen diğer tahsis koşulları çerçevesinde elde edilecek sonuca göre hüküm kurulması”gereğine işaret edilerek, bozulmuştur.
Mahkemenin, Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine, o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğar. “Usuli kazanılmış hak” olarak tanımlayacağımız bu olgu; mahkemeye, hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararında belirtilen çerçevede işlem yapma ve hüküm kurma zorunluluğu getirdiği gibi, mahkemenin kararını bozmuş olan Yargıtay Hukuk Dairesince; sonradan, ilk bozma kararı ile benimsemiş olduğu esaslara usuli kazanılmış hakka aykırı bir şekilde, ikinci bir bozma kararı verilememektedir (09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Hukuk Genel Kurulu’nun 12.07.2006 gün, 2006/9-508 E., 2006/521 sayılı kararı)
Yargıtay tarafından bozulan bir hükmün bozma kararının kapsamı dışında kalmış olan kısımları kesinleşir. Bozma kararına uymuş olan mahkeme kesinleşen bu kısımlar hakkında yeniden inceleme yaparak karar veremez. Bir başka anlatımla, kesinleşmiş bu kısımlar, lehine olan taraf yararına usuli kazanılmış hak oluşturur. (04.02.1959 gün ve 13/5 sayılı YİBK)
Eldeki davada ise bozmaya uyulmuş ise de bozma gereklerinin tam olarak yerine getirildiğinden bahsedilmesi mükün olmayıp, Adli Tıp Genel kurulu yerine 3. İhtisas Kurulundan alınan rapora dayalı olarak karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Mahkemece, uyulan bozma ilmaı kapsamında Adli Tıp Genel Kurulundan alınacak rapor ile bağlayıcı olacak şekilde davacının maluliyet oranının tespiti ile ilk bozma kararımız çerçevesinde araştırma ve irdeleme yapılması gerekirken, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.