tarihi itibarıyla 18 yaşından küçük olan mağdureye yönelik gerçekleştirilen cinsel eylemin TCKnın 103/1 maddesindeki basit cinsel istismar suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi - - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/2915 Esas 2014/877 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/2915
Karar No: 2014/877
Karar Tarihi: 27.01.2014

tarihi itibarıyla 18 yaşından küçük olan mağdureye yönelik gerçekleştirilen cinsel eylemin TCKnın 103/1 maddesindeki basit cinsel istismar suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi - - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/2915 Esas 2014/877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık L.Ö.'nün basit cinsel saldırı suçundan yargılandığı ancak akıl hastalığı nedeniyle cezaya hükmedilemeyeceği, ancak suçun işlendiğinin sabit olduğu ve sanığın akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine başvurulması gerektiği belirtilmiştir. Ancak kararda, sanık hakkında yeterli tedbirlerin alınmaması nedeniyle kanuna aykırılık olduğu ve hükmün bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 103/1 ve 32. maddeleri, 5237 TCK'nın 32/1 ve 57/1. maddeleri belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2012/2915 E. , 2014/877 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/241995

Basit cinsel saldırı suçundan sanık L.. Ö.."ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan akıl hastalığı nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair Mut Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 01.03.2011 gün ve 2010/194 Esas, 2011/60 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihi itibarıyla 18 yaşından küçük olan mağdureye yönelik gerçekleştirilen cinsel eylemin TCK.nın 103/1. maddesindeki basit cinsel istismar suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Kabule göre de;
TCK.nın 32. maddesi gereğince, sanıkta bulunan akıl hastalığı nedeniyle kusurlu olamayacağından hakkında cezaya hükmedilmeyeceği, ancak sanığın üzerine atılı basit cinsel istismar suçunu işlediği sabit olması karşısında, kişi hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine başvurulacağına ilişkin kanunun amir hükmü gözetilmeden, mahkemece akıl hastalığı sebebiyle ceza ehliyetinin bulunmadığından bahisle hakkında 5237 TCK.nın 32/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 57/1. madde ve fıkrası uyarınca, yüksek güvenlikli bir sağlık kuruluşunda koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmesi gerektiği halde, dosya içerisinde bulunan sağlık kurulu raporuna istinaden koruma ve tedavi tedbirlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.