Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18721 Esas 2018/26032 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18721
Karar No: 2018/26032
Karar Tarihi: 03.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18721 Esas 2018/26032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işyerinden emekli olduğunu ve ödenmeyen yıllık izin ücreti alacağı olduğunu belirterek davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalı temyiz etmiştir ve Yargıtay, kararın bozulmasına karar vermiştir. Mahkeme, bahsi geçen belgelerde belirtilen yıllık izin ücreti alacağının davacıya ödenip ödenmediği araştırılmadan eksik inceleme ile hüküm kurduğu için hatalı olup bozulması gerektiği kararını vermiştir. Ayrıca, davacının emekli olduğu tarih olan 2014 yılına ilişkin yıllık izin hakkının değerlendirilmemesi de hatalı bulunmuştur. Sonuç olarak, temyiz edilen kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: İş Kanunu, Türk Borçlar Kanunu

22. Hukuk Dairesi 2017/18721 E. , 2018/26032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işyerinden emeklilik nedeni ile ayrıldığını, ödenmeyen yıllık izin ücreti alacağının bulunduğunu belirterek davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda taleple bağlı kalıanrak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait alacağı bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
a)Mahkemece , 15.09.2015 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının 2013 yılı yıllık izin ücreti alacağının ödenmediği kabulüne dayanılarak yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmiştir. Ancak davalı tarafça sunulan 17.07.2014 tarihli harcama talimatı, 26.06.2014 tarihli çeşitli ödemeler bordrosu ve ... emeklilik izin ücreti bedeli notu ile düzenlenen ödeme emri başlıklı belgelerin değerlendirilmediği anlaşılmaktadır. Mahkemece bahsi geçen belgelerde belirtilen yıllık izin ücreti alacağının davacıya ödenip ödenmediği araştırılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
b)Davacının emekli olduğu 2014 tarihinde bu yıla ilişkin yıllık izin hakkının bulunmadığının değerlendirilmemesi de hatalı olmuştur.
3-Kabule göre de mahkemece, hüküm altına alınan alacak miktarlarının net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemiş olması, infazda tereddüt yaratır mahiyette bulunduğundan bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/12/2018 gününde oybirlğiyle karar verildi