Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/5355 Esas 2008/3058 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 31.12.1983-2.10.1985 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi zorunlu sigortalı olduğunun ve 18.5.2005 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının   tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 31.12.1983-02.10.1985 tarihleri arasında  1479 sayılı Yasa’ya tabii  zorunlu sigortalı olduğunun ve dava tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının  tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine  karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Yapılan incelemede  davacının 1985 tarihli giriş bildirgesi üzerine 20.04.1982 tarihi itibariyle  kayıt ve tescil edildiği, 15.02.1982-31.12.1983,02.10.1985-01.09.1986 tarihleri arasında  vergi kaydı  bulunduğu  28.10.1985 tarihinden itibaren oda kaydının ve 28.10 1985  tarihinden itibaren de  sicil kaydının devam ettiği,davacının davalı Kurumun kendisini 20.04 1982 tarihinden itibaren kesintisiz olarak sigortalı sayması nedeniyle 27.02.1991 tarihinde geçmişe yönelik prim borcunu yatırdığı, 1992 yılındaki aftanda yararlandığı.25.08.2005  tarihli prim eksresinde 20.04.1982-25.08.2005 tarihleri arasında kesintisiz sigortalı sayılarak 260.00YTL prim borcu çıkarıldığı bu borcu 26.08.2005tarihinde ödediği ,prim borcunun bulunmadığı  ve bu durumda davacının 25 yıllık sigortalılık süresi de bulunduğundan dava tarihini takip eden aybaşı itibari ile yaşlılık aylığına hak  kazandığı ancak davalı Kurumca sigortalılık şartları bulunmadığından 31.12.1983-2.10.1985 tarihleri arasındaki sigortalılığın sonradan iptal edildiği anlaşılmaktır.  
Davacı tarafından 1991 yılında ; 31.12.1983-2.10.1985 tarihleri arasındaki döneme ilişkin primler yatırıldığından, yatırılan bu primleri tahsil edip uzun yıllar bu primi kullandıktan sonra primi yatırılmış süreyi sigortalı  süresinden saymayan Kurum işlemi Medeni Kanunun 2. maddesinde ifadesini bulan iyiniyet kuralları ile  bağdaşmadığından Kurum işlemini geçerli  saymak mümkün değildir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 1.10.1997 gün, 1997/10-578. 1997/758 K sayılı kararı da bu yöndedir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki  olgular gözetilmeksizin hatalı hukuki yorum yapılan yetersiz bilirkişi raporu dayanak alınarak  yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 26.02.2008 günü oybirliğiyle karar verildi.