MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 09.09.2013 tarihinde İş Kanununa aykırı çalışma koşulları nedeni ile işten ayrıldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalıdan alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Gerekçe - hüküm çelişkisi, 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 298/2. maddesinde de “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir.
Mahkemece gerekçeli kararda bir yandan ".... davacının iş akdini kendisinin feshetmesi karşısında ihbar tazminatına ilişkin kanuni şartları oluşmadığından bu talebinin reddinin gerektiği " denilmiş iken diğer yandan kararın hüküm kısmında "İhbar tazminatı alacağı olan brüt 300,00 TL"nin dava tarihinden itibaren, brüt 2.119,20 TL"nin ıslah tarihi olan 23.07.2015 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, " şeklinde hüküm kurulması suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Açıklanan yasal düzenlemeler ve ilkeler dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
Sonuç olarak, Mahkemece 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 298/2 maddesine aykırı karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
2-Kabule göre de; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının aylık ücreti ile ilgili olarak iki seçenekli hesap yapılmıştır. Mahkemece bu seçeneklerden hangisine hangi gerekçe ile itibar edildiği de gerekçelendirilmemiştir. Mahkemece, gerekçe ve hüküm fıkrası arasındaki aykırılığın giderilmesi suretiyle gerekçeli, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerekmektedir. Bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Davacının aylık ücreti ile ilgili olarak, davalı tarafça noter aracılığı ile ihtara cevap başlıklı ihtarnamede davacının 2013 Ağustos ayında 1.152,00 TL aldığının belirtildiği, dosya kapsamı itibari ile belirtilen ücretin bilirkişi raporuna esas alınması gerektiğinin düşünülmemesi de hatalı olmuştur.
3- Kabule göre de; tanık beyanları ve dosya kapsamının değerlendirilmesi ile davacının 29 Ekimde çalışmasının bulunmadığının anlaşılması karşısında bu dönemin ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının hesabında dışlanması gerektiğinin düşünülmemesi de hatalı olmuştur.
4- Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Kabule göre de somut olayda, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri tanık beyanlarına göre hesaplanmış olup hükmedilen alacak miktarları gözetilerek makul oranda (daha yüksek) hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken bu husus dikkate alınmadan fazla çalışma ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı yönünden %15 oranında indirime gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.