Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde Mart 1997 - Şubat 2004 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmaların tespitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin redddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalı iş veren babasına ait iş yerinde,Mart 1997 tarihinden Şubat 2004 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını  belirterek davalıya ait işyerinde hizmet aktine dayalı olarak geçen Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen hizmetlerin tesbitini istemiştir.Mahkemece davacının davalı babasına ait iş yerindeki çalışmalarının ücret karşılığı olmadığı,iş yerinde ücretsiz çalışan  kişinin sigortalı sayılmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş isede varılan sonuç doğru değildir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan,506 sayılı Yasanın 2.maddesine göre, bir hizmet aktine dayanarak bir veya bir kaç işveren tarafından çalıştırılanlar, bu kanuna göre sigortalı sayılır. Aynı Yasanın 6. maddesinde; çalıştırılanlar işe alınmalarıyla kendiliğinden sigortalı olurlar. Öte yandan, sigortalı olmak için Sosyal Sigortalar Kanununun 3-I/B ve 78/2. maddelerine göre, ücretin koşul olmadığı da açık-seçiktir.
Somut olayda davacı adına davalı iş veren tarafından 01.12.1997 tarihinde işe giriş bildirgesinin verildiği bildirgenin kurum kayıtlarına 31.12.1997 tarihi itibariyle intikal ettiği ve bu döneme ilişkin olarak 30 günlük bildirimin yapıldığı anlaşılmaktır.Dinlenen  kayıtlara geçmiş komşu yeri tanıkları da davacının kendi iş yerini açana kadar davalıya ait işyerinde çalıştığını bir kısım tanıklarda davacının bu çalışmaları karşılığında ücret aldığını belirtmişlerdir.Dosyadaki belgelerden davacının 01.11.2003 tarihinde başlayan vergi kaydı nedeniyle bu tarih itibariyle 1479 sayıl yasaya tabi Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği görülmüştür.
Bu durumda davacının, davalı iş yerinde 01.11.1997 tarihinden vergi kaydının başladığı 01.11.2003 tarihine kadar  hizmet aktine dayalı olarak çalıştığının kabulu gerekirken aksine düşüncelerle reddi doğru değildir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  26.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.