Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve nitelikli kasten yaralama suçlarından sanık ..."in yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraatine, atılı diğer suçtan mahkûmiyetine dair Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.07.2011 gün ve 2011/177 Esas, 2011/333 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Divriği Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/37 Esas, 2002/114 Karar sayılı hapisten çevrili adli para cezasına ilişkin ilamın 18.05.2007 tarihinde infaz edildiği TCK.nın 58/2-b maddesine göre infaz tarihi üzerinden 3 yıl geçtikten sonra kasten yaralama suçunun işlendiği ve bu ilamın tekerrüre esas olmadığı anlaşılmakla sanığın adli sicil kaydında görünen diğer ilamlar getirtilerek sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözeilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.