MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05.07.2018 tarih ve 2016/588 E- 2018/581 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 30.01.2020 tarih ve 2018/2214 E- 2020/136 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı arasında işletme hakkı devir sözleşmesi imzalanmadan önce 2004 tarihinde, davalı tarafından haksız elektrik bedeli tahakkuk ettirildiği iddiasıyla davacı aleyhinde Beyoğlu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2007/39 Esas sayılı dosyasından menfi tespit istemli dava açıldığını, açılan dava sonunda mahkemece önce davanın reddine karar verildiği, bu aşamada davacı tarafından Beyoğlu 5. İcra Müdürlüğü"nün 2006/20745 Esas sayılı dosyası ile ilamsız takip yapıldığını, davacı taraf mahkeme kararını temyiz etmekle birlikte icra dosya borcu olan 147.724,36 TL’yi ödediğini, ancak kararın Yargıtay tarafından bozulduğunu, mahkemece bozma ilamına uyularak Beyoğlu 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 27.03.2007 tarih 2007/39-2007/93 sayılı kararı ile “...davanın kabulüne, 1-Davacı bankanın faturada belirtilen 85.134,60 TL borçlu olmadığının tespitine” karar verildiğini, kararın davacı tarafından 09.05.2007 tarihinde 1.185,00 TL temyiz harç ve masrafı ödenmek suretiyle temyiz edildiğini, kararın onandığını, davacı tarafından mahkeme veznesine 3.447,30 TL onama harcı ödediğini, ilgili dosya davacısının davacı aleyhinde Beyoğlu 5. İcra Müdürlüğü"nün 2007/6451 Esas sayılı dosyasından daha önce ilamsız takip ile haksız tahsil edilen 147.724,36 TL ile 22.979,40 TL işlemiş faizin tahsilini talep ettiğini, davacının icra dosyasına 04.05.2007 tarihinde 163.606,39 TL ödediğini, ayrıca ilgili dosya davacısının İstanbul 1. İcra Müdürlüğü"nün 2007/3307 Esas sayılı dosyası ile kesinleşmiş mahkeme kararı gereğince yargılama gideri ve vekalet ücretinin tahsili için takip yapıldığını, davacı tarafından icra dosyasına 09.05.2007 tarihinde 14.017,99 TL ödendiğini, 09.05.2007 tarihinde 1.185,00 TL temyiz harç ve masrafı ile 27.11.2007 tarihinde 3.447,30 TL onama harcının ödendiğini sorumluluğun İHDS 7.1, 7.4, 7.6 maddeleri gereği davalıda olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ödenen bedellerin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, dava değerini 182.256,68 TL olarak göstermiş, 16.04.2018 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 203.144,80 TL"ye çıkartmıştır.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, devre esas bilanço düzenlemeleri ile geçmişe dönük alacak ve borcun kesinleştirildiğini, ihale şartnamesi, hisse satış sözleşmesi ve işletme hakkı devir sözleşmesinin birlikte değerlendirilmesi gerektiğini, rücuya dayanak davanın davalıya ihbar edilmediğini, bu nedenle faiz ve icra takip giderlerinin davalıdan talep edilmeyeceğini, avans faizinin de istenemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, rücuen alacak davasına konu davanın 15.02.2005 tarihinde İHDS imza tarihinden önce açıldığı, davaya konu alacağın 2004 dönemini kapsadığı, 30.11.2016 tarihinde yapılan ödeme ile davanın istirdat davasına dönüştüğü, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, davacı yanca istirdata konu 20. İcra Müdürlüğü"nün dosyasında rücuya konu 16.05.2007 tarihinde 163.606,39 TL, 24.09.2007 tarihinde 618,77 TL, 06.10.2010 tarihinde 22.990,10 TL ve 25/10/2010 tarihinde 1.911,55 TL ödendiği, aynı ilamdaki yargılama giderleri ve vekalet ücretinin tahsili için İstanbul 1. İcra Müdürlüğü"nün 2007/3307 Esas sayılı dosyası kapsamında ise 1.185,00 TL temyiz masrafının 09.05.2007 tarihinde, 14.017,99 TL yargılama giderinin 15.05.2007 tarihinde, 3.447,30 TL temyiz onama harcının 27.11.2007 tarihinde ödendiği, davacının bu kalem taleplerden davacının İHDS imza tarihinden sonra ödenen 147.724,36 TL asıl alacak ve 15.929,61 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 163.653,97 TL"yi talep edemeyeceği, zira söz konusu miktarın tahsiline karar verilmesinin sebepsiz zenginleşmeye sebep olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 1.185,00 TL temyiz masrafının 09.05.2007, 14.017,99 TL yargılama giderinin 15.05.2007, 571,19 TL icra gideri/ferilerinin 24.09.2007, 3.447,30 TL temyiz onama harcının 27.11.2007, 22.990,10 TL icra gideri/ferilerinin 06.10.2010, 1.911,55 TL icra gideri/ferilerinin 25.10.2010 tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte toplam 44.123,13 TL"nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, İHDS çerçevesinde Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün üçüncü kişi konumunda olduğu, davacı BEDAŞ’ın İHDS tarihinden önce yaptığı ödemeleri talep etme hakkı bulunduğu, üçüncü kişi konumundaki hak sahibi Vakıflar Genel Müdürlüğü"nün 2004 yılına ait kaçak elektrikten dolayı düzenlenen faturadan borçlu olmadığının tespiti davasında hüküm altına alınıp davacı BEDAŞ tarafından ödenen vekalet ücreti, yargılama gideri, temyiz harç ve posta giderleri ile onama harcını TEDAŞ"tan talep edebileceği, ancak İHDS"den sonra yapılan ödemenin BEDAŞ"ın kasasına girdiği gözönünde tutulduğunda bu yapılan ödemenin tahsili için yapılan icra takibinde yapılan ödemenin davacı BEDAŞ tarafından TEDAŞ"tan isteme hakkı mevcut olmadığı, rücuen alacağa dayanak davadaki uyuşmazlığın dağıtım tesislerinin mülkiyetine ilişkin olmaması karşısında sözleşmenin 7.2 maddesi uyarınca davacının ihbar yükümlülüğü de bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile 18.650,29 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, bu tutarın; 1.185,00 TL"sine 09.05.2007 tarihinden, 14.07,99 TL"sine 14.05.2007 tarihinden ve 3.447,30 TL"sine 27/11/2007 tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 04.02.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.