Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9858 Esas 2016/2275 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9858
Karar No: 2016/2275
Karar Tarihi: 24.02.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9858 Esas 2016/2275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu inceledi. Sanığın suçu işlediği kabul edildi ve nitelendirmede usul ve yasaya uygunluk bulundu. Ancak, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda yeniden değerlendirilmesi gereken hak yoksunlukları vardı ve sanığa yükletilen yargılama gideri hatalı hesaplanmıştı. Bu nedenlerle, hüküm bozuldu ve TCK'nın 53. maddesi hükümden çıkartılarak yerine, Anayasa Mahkemesi kararı gözetilerek yeni bir cümle eklenmesine karar verildi. Bu düzeltme sonrası hüküm, önceden kabul edildiği şekilde onandı.
Kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 491/2, 522. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi
- 6352 sayılı Yasa'ın 100. maddesi
- CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrası
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/9858 E. , 2016/2275 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamlar içinde en ağırı olan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/1660 Esas 2002/1047 Karar sayılı 765 sayılı TCK"nın 491/2, 522. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 9 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin, 08.01.2005"te yerine getirilen ilamın 5237 sayılı TCK nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas bulunduğunun gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 8,60 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20,00 TL"lik tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal ./...

kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmesi ile hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 8,60 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20,00 TL"lik tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.