MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/03/2015 tarih ve 2014/413-2015/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkili şirketin acentesi olan davalının sattığı poliçelere tahsil ettiği primleri müvekkili şirkete intikal ettirmediğini, acentelikten kaynaklanan edimini yerine getirmediğini, muaccel borçlarını ödemediğini, davalı hakkında icra takibi başlattıklarını, davalının borca itiraz ederek takibi durdurduğunu belirterek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, acentenin ancak sigortalıdan tahsil ettiği primleri ödemekle yükümlü olduğunu, acentenin sigortalı müşteriden tahsil etmediği prim borçlarından sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, sigorta şirketinin basiretli bir tacir gibi davranarak, sigortalıları ile arasında cari hesap kaydı tutması gerekir iken tutmadığını, davacı tarafa borcunun bulunmadığını belirterek davanın reddine ve kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davacı vekili, müvekkili şirketin acentesi olan davalının sattığı poliçelere tahsil ettiği primleri müvekkili şirkete intikal ettirmediğini, acentelikten kaynaklanan edimini yerine getirmediğini, muaccel borçlarını ödemediğini, davalılar hakkında ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile icra takibi başlattıklarını, davalıların borca itiraz ederek takibi durdurduğunu belirterek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, acentenin ancak sigortalıdan tahsil ettiği primleri ödemekle yükümlü olduğunu, acentenin sigortalı müşteriden tahsil etmediği prim borçlarından sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, sigorta şirketinin basiretli bir tacir gibi davranarak, sigortalıları ile arasında cari hesap kaydı tutması gerekir iken tutmadığını, davacı tarafa borcunun bulunmadığını belirterek davanın reddine ve kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı acentenin yükümlülüğü ödenen primleri maddede belirtildiği şekilde davacıya aktarmaktan ibaret olduğu, söz konusu maddenin ödenmeyen primlerin tahsili konusunda acenteye bir yükümlülük yüklemediği, bu nedenle davanın ödenmeyen primlerin tahsiline ilişkin olduğu, dava konusu (tahsil edilmeyen) sigorta primlerinden davalı acentenin sorumluluğunun mevcut olmadığı, zira taraflar arasında akdedilen acentelik sözleşmesinde ve bu sözleşmeye ek olarak yapılan sözleşmede tahsil edilemeyen primlerden dolayı hangi tarafın sorumlu olacağına ilişkin bir hükmün bulunmadığı, aynı şekilde ilgili yönetmelik (SAY) ve SK düzenlemelerinin de bu hususu düzenlemediği, acentenin borçlarına ilişkin TTK hükümleri incelendiğinde acentenin akdettiği sözleşmeler dolayısıyla prim tahsil etme yükümlülüğünün bulunmadığı, davalı acentenin tahsil edilemeyen primler dolayısıyla herhangi bir borcu bulunmamasından dolayı bu borcun teminatı olarak diğer davalı gerçek kişi tarafından verilen ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla girişilen takibin de hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle, asıl davanın ve birleşen davanın reddine, davalının kötü niyet tazminat talebinin reddine, karar verilmiştir,
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.