20. Hukuk Dairesi 2016/645 E. , 2016/3341 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
Koruma kararı istemine ilişkin davada ...Asliye Hukuk ve...Çocuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, küçük hakkında danışmanlık tedbiri verilmesi istemine ilişkindir.
... Asliye Hukuk Mahkemesi, çocuklar hakkında koruyucu ve destekleyici tedbir kararının çocuk mahkemesi tarafından verilmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
Sivas Çocuk Mahkemesi de, tedbir kararı verme yetkisinin, çocuğun kendisinin, ana, baba, vasisi veya birlikte yaşadığı kimselerin bulunduğu yerin çocuk mahkemesine ait olduğu, çocuk hâkimi bulunmayan yerlerde aile mahkemesinin yetkili olduğu, aile mahkemesi bulunmayan yerlerde ise asliye hukuk mahkemesinin yetkili olduğu belirtildiğinden, küçüğün yaşadığı yerin bağlı bulunduğu ... Asliye Hukuk Mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.
2828 sayılı Kanunun 22. maddesinde, "Korunmaya muhtaç çocukların reşit oluncaya kadar bu Kanun hükümlerine göre kurumca kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp yetiştirilmeleri ve bir meslek sahibi edilmeleri hususundaki gerekli tedbir kararı yetkili ve görevli mahkemece alınır." hükmü yer almaktadır.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5/1-c maddesinde de, "Bakım tedbiri, çocuğun bakımından sorumlu olan kimsenin herhangi bir nedenle görevini yerine getirememesi halinde, çocuğun resmî veya özel bakım yurdu ya da koruyucu aile hizmetlerinden yararlandırılması veya bu kurumlara yerleştirilmesine yönelik bir tedbir” olarak düzenlenmiştir.
5395 sayılı Kanunun Geçici 1-e maddesi, “Çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararları görevli aile veya asliye hukuk mahkemelerince alınır." şeklindedir.
Çocuk Koruma Kanuna göre verilen Koruyucu ve Destekleyici Tedbir Kararlarının Uygulanması hakkında Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü, "(1) Çocuklar hakkında koruyucu ve destekleyici tedbir kararı; çocuğun anası, babası, vasisi, bakım ve gözetiminden sorumlu kimse, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu ve Cumhuriyet savcısının istemi üzerine veya re"sen çocuğun menfaatleri bakımından kendisinin, ana, baba, vasisi veya birlikte yaşadığı kimselerin bulunduğu yerdeki çocuk hâkimince alınır.
2) Çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar hakkında kovuşturma başlatılmış olanlar hariç korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararları aile mahkemeleri kurulan yerler bakımından bu mahkemeler, kurulu bulunmayan yerler bakımından asliye hukuk mahkemelerince alınır.
3) Hakkında kovuşturma başlatılmış olan çocuklar için koruyucu ve destekleyici tedbir kararı kovuşturmanın yapıldığı mahkemece alınır.
5) Fiilî işlediği sırada oniki yaşından küçük çocuklar ile onbeş yaşını doldurmamış sağır ve dilsizler hakkında mahkemece, 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 31. maddesinin birinci fıkrası ile 33. maddesi uyarınca çocuklara özgü güvenlik tedbirleri uygulanabilir." şeklindedir.
5395 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin dördüncü fıkrasındaki düzenleme ve Çocuk Koruma Kanununa Göre Verilen Koruyucu ve Destekleyici Tedbir Kararlarının Uygulanması Hakkında Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü de gözetildiğinde, Çocuk Koruma Kanununun 5. maddesi uyarınca hükmolunacak tedbir kararlarının çocuk mahkemesi veya hâkimince çocuk mahkemesi olmayan yerlerde ise aile mahkemesi veya yoksa asliye hukuk mahkemesince karar verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 8/1. maddesine göre; "Korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında koruyucu ve destekleyici tedbirler, çocuğun menfaatleri bakımından kendisinin, ana, baba, vasisi veya birlikte yaşadığı kimselerin bulunduğu yerdeki çocuk hâkimince alınır. " şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Bu durumda, çocuk hakkındaki koruma kararı verilmesine ilişkin davanın, çocuğun ikamet ettiği yer olan ... Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HMK’nın 21, 22 ve 23. maddeleri gereğince ... Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi sıfatıyla) YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 16/03/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.