MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nüfuz ticareti
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suçun nüfuz ticareti yerine yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde Turhal İlçe Devlet Hastanesinde hizmetli olarak çalışan sanığın, daha önceden birçok kez hastaneye gelmesi nedeniyle tanıdığı ... ile konuşurken şahsın okulundaki devamsızlık sorununu öğrenmesi ve para karşılığı rapor temin edebileceğini belirtmesi üzerine Burcu’nun annesi olan Gülay ile görüşüp 300 TL karşılığında anlaştığı, Gülay’ın eşi olan Mesut tarafından 200 TL’nin sanığa verildiği ve kalan miktarın ise raporun alınmasından sonra verileceği hususunda tarafların mutabık kalarak ayrıldıkları, raporun temin edilmeyerek Burcu’nun devamsızlık nedeniyle sınıf tekrarına düşmesi sonucu şikayet üzerine ortaya çıktığı anlaşılan somut olayda; suç tarihinde yürürlükte olan ve nüfuz ticareti suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 255/1. maddesinde “Kamu görevlisi üzerinde nüfuz sahibi olduğundan bahisle, haksız bir işin gördürülmesi amacıyla girişimde bulunması için, doğrudan veya aracılar vasıtasıyla, kendisine veya bir başkasına menfaat temin eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Kişinin kamu görevlisi olması halinde, verilecek hapis cezası yarı oranında artırılır. İşinin gördürülmesi karşılığında veya gördürüleceği beklentisiyle menfaat sağlayan kişi ise, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamındaki tüm deliller ile anlatımlardan, sanığın, kamu görevlisi üzerinde nüfuz sahibi olduğundan bahisle eylemi gerçekleştirdiğine yönelik kanıt bulunmadığı, ayrıca görevi kapsamına giren bir işin de olmadığı nazara alındığında, eyleminin aynı Yasanın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, öte yandan 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve TCK"nın 157/1. maddesi kapsamındaki dolandırıcılık suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. maddesi de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği nazara alınmadan, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarihli ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve Üst yer C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.