Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/4821 Esas 2014/14514 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4821
Karar No: 2014/14514
Karar Tarihi: 10.09.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/4821 Esas 2014/14514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mühür bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, suçun tarihleri arasındaki süreçte yeniden kasıtla işlenen iki ayrı mühür bozma suçunun varlığı göz ardı edilmemiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş, ancak hak yoksunluğu konusunda kararında yasaya aykırılık tespit edilmiştir. TCK'nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının yalnızca sanığın altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme ile uygulanabileceği belirtilmemiş, fıkranın tamamını kapsar şekilde yazılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hatanın düzeltilmesi mümkün görülmüştür. Bu doğrultuda, hüküm fıkrasındaki TCK'nun 53. maddesi uygulanmasına ilişkin paragraf çıkartılarak yerine, \"TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde bir paragraf yazılmıştır. Kanun maddeleri olarak da, TCK

11. Ceza Dairesi 2014/4821 E. , 2014/14514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihleri arasındaki zaman aralığı dikkate alındığında, eylemlerin yenilenen kasıtla işlenen iki ayrı mühür bozma suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle sair yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.