Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2699 Esas 2014/14503 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2699
Karar No: 2014/14503
Karar Tarihi: 10.09.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2699 Esas 2014/14503 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın ikamet ettiği evde bulunan elektrik sayacının mühürlenmesinin bozulması nedeniyle mühür bozma suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Sanığın savunmasında söz konusu evde ikamet ettiğini kabul ettiği ve mühürleme işleminden sonra da evin boşaltılmadığı elektrik tüketim ekstresi ile belgelenmiştir. Mahkeme, sanığın suçunun sübutu kabul edilerek ceza verilmiştir. TCK'nun 203/1. maddesi uyarınca hapis cezası verilirken, aynı kanunun 50/2. maddesi hükmüne aykırı olarak hapis cezasının para cezasına çevrilmesi isabetsizliği karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme kararı eleştirilmeden onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 203/1. maddesi: Mühür bozma suçunu düzenler ve ceza hapis cezasıdır.
- TCK'nun 50/2. maddesi: Hapis cezasının para cezasına çevrilebileceği halleri düzenler.

11. Ceza Dairesi 2014/2699 E. , 2014/14503 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosyada mevcut 03.12.2012 günlü kolluk araştırma raporunda suça konu mühürleme işleminin yapıldığı elektrik sayacının bulunduğu evde 2000-2009 yılları arasında sanığın ikamet ettiğinin belirtilmesi, sanığın da savunmasında sözkonusu evde 2001-2009 yılları arasında ikamet ettiğini bildirmesi, elektrik tüketim ekstresi kapsamına göre de mühürleme işleminin yapıldığı 10.01.2007 tarihinden sanığın evi boşalttığı 2009 yılına kadar her ay elektrik sarfiyatının yapıldığının belirlenmesi karşısında tebliğnamedeki 1 nolu düşünceye, Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığının Dairemize gönderdiği 12/11/2013 tarihli yazısından .... Elektrik Dağıtım A.Ş.nin suç tarihinden sonra 30.09.2013 tarihinde özelleştirildiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, TCK.nun 203/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen aynı Yasanın 50/2. maddesi hükmüne aykırı düşecek şekilde hapis cezasının para cezasına çevrilmesi isabetsizliği karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş 5271 sayılı CMK"nun 231/5. maddesinin uygulanmama gerekçesi gösterilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.