Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/8940 Esas 2016/2648 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin kusurunun bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçe kısmında sanığın kusursuz olduğu kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında yüklenen suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraatine karar verilmek suretiyle çelişki yaratılması;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan “sanığın üzerine atılı dikkatsizlikle yaralama suçunun yasal unsurları oluşmadığından sanığın atılan suçtan CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince BERAATİNE” ibaresi çıkarılarak yerine “Sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın beraatine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.