Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11562 Esas 2020/1937 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11562
Karar No: 2020/1937
Karar Tarihi: 02.03.2020

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11562 Esas 2020/1937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesine muhalefet etmek suçundan mahkum edilmiştir. Ayrıca, sanığın sahte fatura kullanma suçuyla ilgili olarak da kamu davası açılmış fakat bu suçtan hüküm kurulmamıştır. Mahkeme, zamanaşımı süreleri göz önünde bulundurarak her zaman hüküm kurulabileceği sonucuna varmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği gibi sahte faturaların incelenmesinde sadece unsurlarının tespiti amaçlanmalıdır ve TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda uygulanmalıdır. Yargılama sonucunda sanığın suçlarının kanıtlandığı ve verilen hükümde isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle temyiz itirazlarının reddiyle hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri detayları:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi: \"Mükelleflerin veya vergi sorumlularının, vergi inceleme elemanlarının işlerini engellemeleri veya idareye yanıltıcı bilgi veya belge vermek suretiyle vergi ziyaına uğratmaları halinde altı aydan iki yıla kadar hapis ve ellibin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: \"Bir hüküm, Anayasaya, kanuna veya başka bir hükme aykırı olarak verilmişse, bu hüküm uygulanmaz.\"

11. Ceza Dairesi 2017/11562 E. , 2020/1937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adana Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.04.2014 tarihli ve 2014/10863 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Adana Grup Başkanlığı’nın 18.11.2013 tarihli ve 192 sayılı mütalaasına uygun olarak “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan da kamu davası açıldığı, buna karşılık Mahkemece bu suçtan hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, zamanaşımı süreleri de dikkate alınarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.