213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/29106 Esas 2014/14496 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/29106
Karar No: 2014/14496
Karar Tarihi: 10.09.2014

213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/29106 Esas 2014/14496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte müstahsil makbuzu düzenlediği için mahkum edildi. Ancak, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması ve tekerrüre esas ve ertelemeye engel hükümlülükleri taşıyan sanığın hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi yanlıştı. Kararda, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi uygulanmamıştı. Mahkeme, sanığın sair temyiz itirazlarını reddetti ancak, kararda yer alan 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin farklı bentlerinde yer alan hak yoksunluklarının yanlış uygulandığı belirtildi. Hükmün bu sebepten bozulması ve 1412 sayılı CMUK'nun ilgili maddelerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme, diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 213 sayılı Yasaya muhalefet, 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 321. ve 322. maddeleri, TCK'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2012/29106 E. , 2014/14496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden çok sahte müstahsil makbuzu düzenlediği anlaşılmakla; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, tekerrüre esas ve ertelemeye engel hükümlülükleri bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uygulanmayıp hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi isabetsizlikleri aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1.fıkrasının (a), (b), (d), (e) bentlerinde yer alan hak yoksunluklarının hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı görülmekle hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinde verilen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan; hüküm fıkrasında 53. maddenin tatbikine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine "sanığın, TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına," denilmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.