MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tedbirin kaldırılması

... ile ... ve fer"i müdahil ... İnşaat Ltd. Şti. Aralarındaki yargılamanın yenilenmesi davasında taşınmaz üzerindeki tedbirin kaldırılması talebinin reddine dair ... 18. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 05.05.2009 gün ve 200/152 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi feri müdahil ... İnşaat Ltd. Şti. vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:


KARAR

Davalı taraf yanında davaya katılan feri müdahil .... AŞ.vekili, 12.07.2013 tarihli dilekçesinde 1222 parselin kayıt maliki olduğunu, bu taşınmaz üzerine, 22.02.2007 tarihinde ihtiyati tedbir konulduğunu, mahkemece yargılama yapılarak nihai karar verildiğinden taşınmaz üzerindeki tedbirin kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacı ... vekili tarafından davalı ... aleyhine açılan yargılamanın yenilenmesi davası sonucu davanın kabulüne, mahkemenin 02/10/2002 tarih 2002/621 esas 674 karar sayılı hükmünün iptaline, 2002/621 esas sayılı dosyasındaki tescil davasının reddine karar verildiği, hükmün,Yargıtay 8.Hukuk Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği anlaşıldığından tedbirin kaldırılması talebinin reddine karar verilmesi üzerine; karar davaya katılan şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 391/3. ve 394/5. fıkralarında ihtiyati tedbir ile ilgili olarak mülga 1086 sayılı HUMK’nda yer almayan yeni bir hak arama yolu öngörülmüş ve HMK’nun 341. maddesinde “İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar”, HMK’nun 362. maddesinde ise “Temyiz edilemeyen kararlar” başlığı altında yer alan düzenlemelerden sözü edilen kanun yolundan maksadın “istinaf” olduğu hususu açıkça hüküm altına alınmıştır.
Ne var ki, HMK’da öngörülen kanun yollarından istinaf başvurularının inceleneceği merciler olan Bölge Adliye Mahkemelerinin henüz kurulmaması nedeniyle HMK’na daha sonra eklenen Geçici 3. maddeyle istinaf hükümlerinin uygulanması Bölge Adliye Mahkemeleri"nin göreve başlama tarihine kadar ertelenmiş ve bu amaçla birtakım genel geçiş hükümleri öngörülmüştür.
Bilindiği üzere, ihtiyati tedbir, HMK’da “Geçici Hukuki Korumalar” üst başlığı altında taraflar arasındaki ihtilafın çözümüne katkı sağlayan ve asıl yargılamada verilen
hükmün gerçekleştirilmesini temin eden ve hakların korunması bağlamında aynı zamanda hukuk devleti ilkesinin ayrılmaz bir parçası olarak hak arama hürriyeti kapsamında değerlendirilebilecek bir usul hukuku müessesesi olduğunda kuşku yoktur. Temyiz yolu da, açık bir şekilde hatalı veya kanuna aykırı biçimde ortaya çıkmış kararların düzeltilmesini amaçlayan olağan bir kanun yoludur. Bu anlamda temyiz “hukukun hiç uygulanmaması veya yanlış uygulanması” sebebine dayanır. Zira temyiz, hem kararın daha üst seviyedeki bir mahkeme tarafından denetlenmesini sağlaması, hem de şekli bakımdan kesinleşmesini ertelemesi itibariyle tam bir kanun yoludur. Oysa istinaf, yukarıda belirtildiği gibi hukuki denetim yanında yerindelik denetimi yapan bir kanun yoludur. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 6.maddesine göre:” Hiçbir kimse veya organ, kaynağını Anayasa"dan almayan bir Devlet yetkisini kullanamaz”. Yine Anayasa"nın 142.maddesine göre de: “Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri, işleyişi kanunla düzenlenir”. Nitekim bu husus, 6100 sayılı HMK’nun 1. maddesinde: “Mahkemelerin görevi, ancak kanunla düzenlenir. Göreve ilişkin kurallar kamu düzenindendir.” Şeklinde düzenlenmiştir. Aynı ilkeye Yargıtay’ın “Mahkemelerin görevi kamu düzeni ile ilgilidir; kıyas veya yorum yolu ile genişletilemez” şeklindeki kararında (YİBK.1977/4-4) de yer verilmiştir. Bu bakımdan mahkemelerin görev ve yetkilerinin kıyas ve yorum yoluyla genişletilmesinin olanaklı bulunmamaktadır.
Bu itibarla HMK’nun 391. ve 394. maddelerinde geçen “kanun yolu” ibaresi ile kastedilenin istinaf yolu olduğu, Geçici 3.madde yollamasının sadece HUMK’nun temyize ilişkin hükümlerini kapsadığı ve ihtiyati tedbire ilişkin kararların nihai nitelikte kararlardan olmadığı, ayrıca bu konuda özel bir düzenlemenin de bulunmadığı gözetildiğinde bu tür kararların temyiz yolu kapsamında incelenebilmesi mümkün değildir.(YİBK. 21.02.2014 tarih 2013/1E.-2014/1 K.)
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarihli ve Esas: 2013/1, Karar: 2014/1 sayılı kararı ile ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun kapalı olduğuna karar verildiğinden, tedbire itiraz eden katılan vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK.nun 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 24,30 TL peşin harcın istek halinde feri müdahil ... İnşaat Ltd. Şti"ne iadesine 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.