Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7969 Esas 2017/1372 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
(Ticaret Mahkemesi sıfatıyla)
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya ait aracın zorunlu mali mesuliyet sigortasının müvekkili tarafından yapıldığını ve bedelinin kendi hesabından 2.459,21 TL olarak ödendiğini, davalının bu miktarın 1.509,21 TL.lik kısmını geri ödemediğini, ...Dairesinin 2014/4646 Esas sayılı dosyasında yapılan takibe itiraz üzerine eldeki davayı açtıklarını belirterek, davalının vaki itirazının iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sigorta bedelini davacıya ödediğini ve poliçenin kendisine teslim edildiğini, aslında davacının müvekkiline borcu olduğunu, ödememek için bu şekilde takip yoluna başvurduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle; davanın kısmen kabulü ile ...Müdürlüğü"nün 2014/4646 sayılı dosyasında asıl alacağın 1.259,21 TL. sı yönünden itirazın iptaline, 251,80 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçe bedelinin ödenmesine ilişkin icra takibine yönelik itirazın iptali istemidir.
6100 Sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar)

../...

- 2 -
2016/7969
2017/1372

tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Temyize konu kararda, icra takibine konu miktarın 1.259,21 TL sı yönünden itirazın iptaline karar verilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13.2.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.