Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3362 Esas 2014/5277 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3362
Karar No: 2014/5277
Karar Tarihi: 17.11.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3362 Esas 2014/5277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Durmuş ve diğer mağdurları kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 10 yıl 10 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanık müdafilerinin savunmaları reddedilmiş, dosyanın incelenmesi sonucu suçun oluşu ve cezanın indirilmesi sebepleri tespit edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş, sanık için zorunlu müdafii ücretleri alınamayacağına karar verilmiştir. Kanun maddeleri; TCK.nun 81/1, 35/2, 62, 53, 63, 54, CMUK'nun 318, 322, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesidir.
1. Ceza Dairesi         2014/3362 E.  ,  2014/5277 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/2, 62, 53, 63, 54 maddeleri uyarınca; 10 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

    1- Sanık ... müdafiinin süresinde olmayan vaki duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı CMUK"nun 318. maddesi gereğince REDDÎNE karar verilmiştir.
    2-Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ..."ın mağdurlar ... ve Durmuş" u kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafıilerinin yasal savunmaya, suç vasfına, haksız tahrike yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, T.C. Anayasası’nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili bölümdeki sanıklara soruşturma ve kovuşturma aşamasında atanan zorunlu müdafii ücretlerinden ibaret 733,00"er TL lik kısmın çıkarılmasına, yargılama gideri toplamının “3,30 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.