Yargıtay - Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25600 Esas 2014/14466 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25600
Karar No: 2014/14466
Karar Tarihi: 10.09.2014

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25600 Esas 2014/14466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların 2005 ve 2006 yıllarında düzenlediği sahte faturalardan dolayı beraatleri kararlaştırılmıştır. Ancak, sanıkların 2003 ve 2004 yıllarında düzenlediği sahte faturalardan dolayı da beraatleri kararlaştırılmıştır. Bu durum, kanunlara aykırı olduğu için karar bozulmuş ve yargılama yapılmadan zamanaşımı nedeniyle davalardan vazgeçilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2012/25600 E. , 2014/14466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

I-Sanıkların 2005 ve 2006 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından beraatlerine dair hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıkların 2003 ve 2004 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından beraatlerine dair hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarına gelince:
5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 Sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; yüklenen 2003 yılında sahte fatura düzenlemek suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 Sayılı TCK.nun 102/4. maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının; suçun işlendiği 31.12.2003 tarihinden kamu davasının açıldığı 29.01.2009 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, sanıkların beraatlerine karar verilmesi, yasaya aykırı ve yüklenen 2004 yılında sahte fatura düzenlemek suçunun tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının da suçun işlendiği 31.12.2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanıklar hakkında 2003 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasının 765 sayılı TCK.nun 102/4. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri, 2004 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasının da 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.