Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/2577 Esas 2015/14123 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı-karşı davalı, cezai şart tazminatı alacağının, davalı-karşı davacı, maddi tazminat alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücretinin geç ödenmesi nedeniyle iş sözleşmesinde kararlaştıralan cezai şartın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının haksız olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı karşı dava dilekçesi ile iş sözleşmesinin haksız feshedilmesi nedeniyle uğradığı maddi zararın davacı-karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı-karşı davalı vekilinin tüm temyiz itirazları ile davalı-karşı davacı Şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, ücretinin geç ödenmesi nedeniyle iş sözleşmesinde kararlaştırılan cezai şartın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, davalı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece Mahkemesince davacının davalı tarafından dosyaya sunulan hizmet belgesine göre 10.05.2011 tarihinde işe girdiği kabul edilerek 10.06.2011 tarihinde ücretine hak kazandığı ve taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 6.A. Maddesine göre ücretin ödenmesi gereken günden on gün içerisinde işçinin ücretinin ödenmemesi halinde cezai şarta hak kazandığı kabul edilmiştir.
Mahkemece davacının işyerinde 10.05.2011 tarihinde işe başladığının ve davacının iş akdi 01.07.2011 tarihine kadar devam ettiğinin kabulü yerindedir. Davacı bu çalışma süresine göre ücrete 10.06.2011 tarihinde hak kazanmakla birlikte, taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine göre işveren 20.06.2011 gününe kadar ödenmesi gereken, ücreti ödeme 21.06.2011 tarihinde, son ödeme gününden bir gün sonra ödemiştir. Diğer taraftan davacının ücretenin son ödeme gününden itibaren 01.07.2011 tarihine kadar çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacının ücretinin ödenmemesine karşı bu duruma ses çıkarmaması ve yaklaşık dokuz gün sonra işyerinden ayrılması birlikte değerlendirildiğinde davacının bu eylemi M.K.nun 2. ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 27. maddesi"nde açıklanan dürüstlük kuralına aykırıdır. Mahkemece cezai şart isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.04.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.